Mánudagur til mæðu..

Dagarnir fljúga frá mér þessa dagana. Mikið að gera í vinnu og skóla. Félagslífið situr á hakanum af þeim sökum. Ég sit ekki að auðum höndum á meðan allavegna.

Er núna í verknámi á Grensás sem gengur annars með ágætum. Fjórða vikan af átta nýbyrjuð. Klíník í næstu viku og svona þannig að það setur ennþá meiri pressu á mann. Ég er á Grensás frá átta til fjögur á daginn. Fer svo að þjálfa  frjálsarnar til rúmlega 18 eða í aðra vinnu og svo sjálf á æfingu til að verða 21-22  með sturtu og tilheyrandi og/eða heim að læra og út að ganga með hundinn. Svo er yfirleitt borðaður kvöldmatur á þessu heimili milli svona 22-24 á kvöldin. Ég veit... algjör firra... en svona verður þetta bara að vera. Svona er þetta líka bara alla daga. Það er varla að það sé frí um helgar. Ég er yfirleitt e-ð að vinna líka þá eða að vinna í skýrslum eða álíka. Ekki batnar það því ég var að lofa mér í enn meiri þjálfun núna í febrúar með tvö flokka í fótbolta tvisvar í viku.

Slíkt annríki verður líka til þess að mann fer að syfja oft á daginn vegna örþreytu. Ég átti slíkt móment einmitt í dag þegar ég var að rembast við að skrifa e-ð í þessar blessuðu sjúklingaskýrslur. Ég sem sagt dottaði yfir því þrátt fyrir að smiðir og aðrir iðnaðarmenn væru að berja og bora í herberginu sem ég var í. Ég lagðist fram á tölvuborðið og vaknaði ekki fyrr en ég fann fyrir slefinu renna niður handlegginn á mér. Þetta gerðist ítrekað fyrir mig í dag.... ég bara sofnaði á flestum stöðum og samt er mánudagur.. á maður ekki að vera úthvíldur eftir helgina þá???? Þetta er samt í lagi svo lengi sem ég sofna ekki á meðan ég er með sjúklingana í þjálfun eða meðferð.

 Ég er nú samt ekki að kvarta yfir þessu öllu saman, ég nýt mín ágætlega í annríki. Það er margt verra en að hafa nóg að gera.

 

 

Athugasemdir

[Sísí (IP-tala skráð) 31.1.2008 kl. 00:19]

Uss, hvað er að heyra Anna Heiða.  Það er svo þreytandi að vera þreyttur.  Sifja er ekki fyrir þig og hvað þá mig.  Það vita allir sem þekkja okkur!  Ég á það nú samt reyndar til að verða skyndi þreytt en það er allt annar handleggur.  Þessi skyndi þreyta dynur yfirleitt yfir á verstu tímum. T..d. í tímum, þ.e. fyrirlestrum og svo á fundum.  Var á fjögra manna fundi um daginn og gat bara ekki haldið mér vakandi.  Var alveg hress áður en fundur var settur.  Svo á ég það til að sofna í tveggja manna samræðum. Bara að koma því á framfæri að það er ekkert persónulegt.  Ég er bara þreytt!