Leita í fréttum mbl.is

Mánudagur til mæðu..

Dagarnir fljúga frá mér þessa dagana. Mikið að gera í vinnu og skóla. Félagslífið situr á hakanum af þeim sökum. Ég sit ekki að auðum höndum á meðan allavegna.

Er núna í verknámi á Grensás sem gengur annars með ágætum. Fjórða vikan af átta nýbyrjuð. Klíník í næstu viku og svona þannig að það setur ennþá meiri pressu á mann. Ég er á Grensás frá átta til fjögur á daginn. Fer svo að þjálfa  frjálsarnar til rúmlega 18 eða í aðra vinnu og svo sjálf á æfingu til að verða 21-22  með sturtu og tilheyrandi og/eða heim að læra og út að ganga með hundinn. Svo er yfirleitt borðaður kvöldmatur á þessu heimili milli svona 22-24 á kvöldin. Ég veit... algjör firra... en svona verður þetta bara að vera. Svona er þetta líka bara alla daga. Það er varla að það sé frí um helgar. Ég er yfirleitt e-ð að vinna líka þá eða að vinna í skýrslum eða álíka. Ekki batnar það því ég var að lofa mér í enn meiri þjálfun núna í febrúar með tvö flokka í fótbolta tvisvar í viku.

Slíkt annríki verður líka til þess að mann fer að syfja oft á daginn vegna örþreytu. Ég átti slíkt móment einmitt í dag þegar ég var að rembast við að skrifa e-ð í þessar blessuðu sjúklingaskýrslur. Ég sem sagt dottaði yfir því þrátt fyrir að smiðir og aðrir iðnaðarmenn væru að berja og bora í herberginu sem ég var í. Ég lagðist fram á tölvuborðið og vaknaði ekki fyrr en ég fann fyrir slefinu renna niður handlegginn á mér. Þetta gerðist ítrekað fyrir mig í dag.... ég bara sofnaði á flestum stöðum og samt er mánudagur.. á maður ekki að vera úthvíldur eftir helgina þá???? Þetta er samt í lagi svo lengi sem ég sofna ekki á meðan ég er með sjúklingana í þjálfun eða meðferð.

 Ég er nú samt ekki að kvarta yfir þessu öllu saman, ég nýt mín ágætlega í annríki. Það er margt verra en að hafa nóg að gera.

 

 

Busy_Woman


Auglýsing

Er einhvern sem vantar að losna við stóran fataskáp? Helst ekki úr furu eða e-u álíka en ég ætla samt ekki að vera með e-ar kröfur. Helst ódýran.... Okkur Gunna vantar skáp svona til bráðabirgða þangað til við verðum ein í íbúðinni. Keyptum bara örlítið of mikið af fötum á Ítalíu og svo var Gunni nátturulega að flytja allt sitt dót í bæinn þannig að það er algjör krísa í gangi Frown  Fötin liggja bara eins og hráviði út um allt... frekar gróse...

Ég er sem sagt komin heim :)

Við Gunni komum heim 4.jan aftur frá Italia.

Við lentum í ýmsu skemmtilegu á leiðinni ef svo má segja.

Ferðalagið byrjaði á því að við sem sagt sváfum yfir okkur þann 23.des... áttum flug snemma og við ákváðum að LEYFA okkur að sofa í tæpa tvo tíma fyrir flugið svo við yrðum ekki algjörlega útkeyrð á leiðinni út. Það endaði sem sagt á því að við sváfum yfir okkur og sváfum í tæplega þrjá tíma. Við höfðum því rúmlega klukkutíma til að henda okkur í föt og með dótið út í bíl og af stað.

En allavega.. við komumst í tæka tíð. Þá tók þó ekki betra við. Við vorum sem sagt með rúmlega 15 kg í yfirvigt og þurftum að borga um 15 þús kr fyrir það. Kellingin á deskinu var ekki beinlínis í jólaskapi og vigtaði meira segja handfarangurinn minn helv... beyglan. Við hentumst upp í vél bæði frekar skúffuð að þurfa að byrja ferðalagið á þessu. Við flugum til Frankfurt og þurftum svo að bíða í e-a fimm tíma eftir tengifluginu okkar til Verona. Þar komumst við að því að við máttum setja jólasteikina í handfarangur, þannig að yfirvigtin var ekki jafn mikil þarna úti en þurftum samt að punga út e-m fimm þúsund kalli í viðbót Crying 

Mamma kom svo og sótti okkur til Verona og keyrði með okkur í íbúðina hennar við Garda vatnið. Íbúðin er svaka fín, stór frekar, e-ð um 120-130 fm. Með einkabílskúr, risagarði, stórri sundlaug, arni í stofunni og risasvölum með útsýni yfir Garda vatnið. Verður svaka fínt þegar við förum í vor Cool

Við byrjuðum svo ferðina úti á að fara á uppáhalds vetingastaðinn okkar þarna úti, Kínastaðinn flotta. Hann klikkar aldrei.

Aðfangadagur var frekar óvenjulegur þar sem að við skelltum okkur í mall-ið og fórum að versla fram eftir degi. Jólin voru svo haldin um 7 leytið í mestu rólegheitum. Frekar skrítið að fá bara örfáa pakka, bara það sem ég fékk frá Gunna og mömmu. Við skildum allt hitt eftir heima.

Á annan í jólum skelltum við okkur til Feneyja eldsnemma. Þar var allt pakkað af túristum og röltum við þar um í rólegheitum ( og nota bene: Ekkert verslað!!!)

Daginn þar á eftir fórum við til Veróna. Sú ferð átti að vera meira túristaferð en raunin varð. En þar sem allt var meira og minna lokað af túristapleisunum þá enduðum við auðvitað bara á því að versla.... nema hvað?? Ef þið farið e-n tímann til Veróna þá skulið þið fara í búð sem heitir Lazzari.... geðveik búð á enda aðalgötunnar til vinstri. Ég næstum tapaði mér þar inni og er að spá í að láta mömmu kannski kíkja á útsölurnar þar fyrir mig þegar ég er búin að sjá hvað VISA er hátt... Blush

Næsta dag skelltum við okkur svo til Milanó. Þar var talsvert verslað en þó ekkert óhóf. Fórum og skoðuðum Duomo kirkjuna sem er mjög flott. Við sóttum svo vinkonu systur minnar sem býr líka úti og var hún hjá okkur í nokkra daga

Á þessum tímapunkti var Gunni orðinn ansi þreyttur á verslunaræðinu í okkur mæðgum. Þannig að við tókum okkur einn dag í pásu og skelltum okkur bara tvö í rúntferð um Garda vatnið. Stoppuðum í flestum bæjum og kíktum á miðbæina og menninguna. Var mjög skemmtilegt og rómó InLove Það vildi líka svo skemmtilega til að það voru e-ar bæjarhátíðir í mörgum bæjanna þarna þannig að það voru allskonar markaðir og tónlist úti á götu og svona og ekki skemmdi fyrir æðislega veðrið, sól og 13°C. Við ætluðum líka að fara í rosalega skemmtilegan safarí dýragarð sem er þarna nálægt en hann var því miður lokaður.

Áramótin voru svo róleg framan af. Vorum heima fyrripart kvölds en skelltum okkur svo niður í miðbæinn í bænum þar sem mamma býr. Þar var æðimargt fólk út á götu, sennilega flestir bæjarbúar eða um 20 þús. manns. Í bænum var búið að setja upp tvö svið á sitthvoru torginu og þar voru e-ir DJar að spila og e-ar dansmeyjar að dansa Macarena eða e-ð annað álíka hallærislegt. Víð létum okkur þó hafa það og stigum trylltan dans við. Gunni var þó sérlega liðtækur á því sviðinu..... Við vorum svo auðvitað eins og Íslendingum sæmir trylltust í flugeldunum þarna. Mamma hafði fundið e-a búð þarna þar sem seld voru stjörnuljós, innisprengjur og e-ir aðrir smálegir flugeldar þarna. Við gerðum gott úr því með því að sprengja bara eiginlega allt sem við vorum með í einu. Það kom ágætlega út :)

Næstu dagar fóru svo að mestu í rólegheit og e-a verslun. Mall-ið rétt hjá þarna var að gera góða hluti í þeim efnum.

Einn daginn gerðum við heiðarlega tilraun þar sem að við ætluðum að fara og skoða Lago di Iseo sem er næsta vatn við Garda vatnið. Við komumst hálfa leið þangað til ég í sakleysi mínu horfði út frá götunni á leiðinni þangað til hliðar og sá þar stórt skilti frá NIKE OUTLET FACTORY STORE ... ég nátturulega öskraði upp yfir mig við mömmu að beygja í snarhasti út af götunni í algjörri geðshræringu... æstist öll upp yfir slíkt eins og sannri verslunaróðri konunni sem ég er. VIð uppgötvuðum þá að við vorum komin í e-s konar outlet þorp með afsláttarbúðum frá öllum helstu merkjunum þarna úti. Þetta þorp var alveg á stærð við Seyðisfjörð eða e-ð álíka. Við enduðum allavegna á því að eyða öllum deginum þarna þannig að við komumst aldrei til Lago di Iseo..... Whistling

Daginn fyrir brottför var svo að mestu eytt í að hugsa hvernig í ósköpunum við áttum eiginlega að komast heim með allt draslið sem við keyptum og verða svo e-n veginn það mikið sama um það að við fórum bara og versluðum MEIRA... 

Lykilorð ferðarinnar er klárlega: ÓHÓF.......... bæði í verslun og mat. En yndislegt þrátt fyrir það W00t


Næstum farin til Ítalíu....

Þegar þetta er skrifað eru 4 tímar þangað til ég þarf að fara að skella mér upp á völl. Ég er ekki búin að pakka, né klára allt sem ég þarf að gera áður en ég fer út eins og að finna ferðatöskur í geymslu sem er svo full að ég gæti drukknað í dóti ef ég dirfist að opna hana. Gunni er ennþá úti að keyra út pakka og jólakort sem gleymdist að senda. Ég er búin að vera að fatta hitt og þetta sem hefur gleymst í dag... en það verður bara að hafa það. Ég er að vona að ég nái kannski dúr í einn eða tvo tíma áður en við leggjum í hann. Flug kl.7:30 til 12:00 og svo aftur kl.16:00 til 18:00 og þá erum við loks komin á áfangastað, til Italíu. Þannig að þetta verður frekar langur dagur á morgun.

Ég ætla bara að segja við ykkur vini nær og fjær:

Það var ekki tími til að senda eða skrifa jólakort í ösinni seinustu daga. Þið sem hefðuð fengið jólakort þið vitið hver þið eruð. Ég lofa í staðinn að senda ykkur jólakort á næsta ári :) Þá verð ég ekki í jólaprófum alveg á seinasta snúningi. Mig langar bara að þakka ykkur vinum mínum sem eruð algjört æði og ógó skemmtileg fyrir seinasta ár sem var mjög skemmtilegt. Hefði ekki verið jafn skemmtilegt án ykkar. Margt skemmtilegt sem var brallað og vonandi verður næsta ár ennþá skemmtilegra. Vona að allir hafi það gott yfir jólin og áramótin. Hafið sem mest af ást og kærleik og yndisemdum í lífum ykkar á næsta ári.

Buon anno e buon natale. Auguri da Italia...

P.s. Þið stelpur sem eruð á leið aftur af landi brott í byrjun janúar (sem by the way eru allt of margar!!!!) Hvað segiði um að hafa þrettándapartý laugardaginn 5.jan? Ég er game ef þið eruð game???


Skrumskæling á vísindum

Mér finnst oft ansi áhugavert að sjá auglýsingar frá hinum og þessum sjálfskipuðum brautryðjendum í hreyfingu og heilbrigði. Oft æði stórtækar yfirlýsingar á krafti æfinganna og útkomunni. Oft svo gapandi yfirlýsingagleði að maður bara skilur ekki miðað við fögur fyrirheit af hverju það hafi ekki bara allir stokkið til og keypt sér kortið eða tækið. Oft brennur það við að áhrifin ná svo langt út fyrir svið æfinganna að halda mætti að um eitthvers konar undralyf væri að ræða. Það bókstaflega bara lagar allt og bætir allt, hvort sem það eru sjúkdómar, vanlíðan eða annað. Skiptir ekki máli hvort um er að ræða þá andlega hluti eða líkamlega. Oftast fylgir svo ekki sögunni að áhrif hreyfingarinnar, meðhöndlunarinnar eða hvað það er sem er verið að auglýsa hefur aldrei verið rannsakað með vísindalegum hætti heldur er einungis um að ræða skáldlegan texta skrifaðan af manni sem hefur bara "persónulega reynslu" af áhrifamætti umtalins fyrirbrigðis.

Eitt af því fyrsta sem ég lærði sem nemi í sjúkraþjálfun var gagnrýnin hugsun. "Evidenced based" hugsun. Það felur í sér að taka ekki öllu sem sagt er sem gefnu. Kanna bakferilinn. Skoða rannsóknir. Hvað er það sem styður það að þetta sé að virka. Svona fyrir utan bara almenna líðan. Er þetta að breyta e-u lífeðlisfræðilega. Oftast er það þannig að þegar ég hef spurt einstaklinga sem mér þykir vera að alhæfa einum of mikið um ágæti e-s tækis eða meðhöndlunar eða hvað það nú er, um hver lífeðlisfræðilegu áhrifin séu, hvort það séu rannsóknir sem styðja það, eða bið bara um einhverja röksemdarfærslu fyrir áhrifunum...... þá er það nú yfirleitt þannig að maður kemur að tómum kofanum eða þá að rökin sem færð eru til sönnunar standast ekki vísindalegan grunn. Einkennandi fyrir meðferð sem ekki er byggð á vísindum er að hún segist geta lagað allt. Slíkt fólk grípur oft til stórra orða, orða sem það þekkir kannski ekki nógu vel og skilur ekki meiningu þess en notar þau af því þau hljóma svo vel, svona eins og: efnafræðileg orkuframleiðsla, bættur blóðrásarhringur og fl.

Í flestum eru þetta illa þenkjandi fólk sem hefur gripið e-a vísindalega staðreynd og skrumskælt hana sjálfum sér til bóta.

Ég ætla ekki að fara að nefna dæmi hérna. Enda kannski ekki rétti staðurinn til þess. Oft hef ég þó lent í rökræðum við ýmsa aðila bæði fagaðila sem og bara almenna leikmenn um ágæti hinnar og þessarar meðferðar eða hvað það nú er. Ítrekað hef ég lent í því að fólk sem hefur ekki skilning eða grunnþekkingu á hvorki starfsemi líkamans né almennri lífeðlisfræði skilur bara ekki röksemdarfærsluna. Það er fólkið sem tautar fram í rauðan dauðann um hvað hitt og þetta "virki nú svo svakalega vel á sig" og neitar að taka sönsum. Það bara vill ekki hlusta og vill ekki skilja. Ég er hætt að eyða orkunni í að reyna að rökræða við slíkt fólk. Það má eyða peningunum sínum í þessa hluti fyrir mér.....

Nú er ég hinsvegar svo heppin að þekkja mikið af kláru og almennt vel þenkjandi liði sem skilur hvað ég er að segja. Ég ætla að leyfa textanum sem hér fylgir á eftir að dæma sig sjálfan og hvern þann sem skrifaði hann án þess að ég komi með sleggjudóma um ágæti ropeyoga. Þetta er fengið á www.ropeyoga.is 

ROPE YOGA EYKUR BLÓÐSTREYMI TIL MELTINGARFÆRANNA
Þegar blóðstreymi eykst í meltingarfærunum þá eykst brennslan í sama hlutfalli.

ROPE YOGA EYKUR SÚREFNISTÖKU Í KVIÐARHOLI
Meðvituð öndun í Ropeyoga kerfinu flytur aukið súrefni um kviðarholið, sem síðan eykur og bætir flesta starfsemi líkamans.

ROPE YOGA BÆTIR MELTINGU NÆRINGAREFNA
Súrefni og aukið blóðstreymi bætir úrvinnslu nauðsynlegra næringarefna. Blóðið flytur öll helstu næringarefni til líkamsfrumana á meðan súrefnið heldur frumunum gangandi. Ropeyoga hvetur upptöku næringarefna og eykur meltingu/brennslu.

ROPE YOGA MINNKAR EITURÁHRIF
Aukin blóðhringrás, meira súrefni og Ropeyoga, sem í raun "nuddar innri líffæri," valda því að líkaminn á auðveldara með að losa sig við og brjóta upp eiturefni.

ROPE YOGA BÆTIR BRENNSLU
Ropeyoga eykur fitubrennslu og uppbyggingu vöðva, ekki aðeins í kviðarholinu heldur um allan líkamann. Þetta verður til við samvirkni blóðrásarinnar, öndunnar, hormónastöðu og efnarfræðilegrar orkuframleiðslu.

ROPE YOGA EYKUR VÖÐVASKIPAN INNRI LÍFFÆRA
Maginn, jafnt sem stór og smá innri líffæri, eru gerð úr vöðvum sem þurfa reglubundna hreyfingu og vöðvasamdrátt til að geta starfað. Ropeyoga styrkir þessa vöðva sem svo bæta upplausn fæðunnar og hreyfingu meltingarveggjanna, sem er besta leið fæðunnar um meltinga kerfið.

Þess má geta að ekki fundust neinar upplýsingar um rannsóknir eða annað á síðunni sem staðfestu þessar kenningar...... 


Nörd

A.pancreaticaduodenale er greinilega ekki það sama og a.hepaticaduodenale.............. Ég var í prófi í morgun í iðraanatómíu.... ég átti að skrifa niður greinar a. mesenterica sup. Ég vissi nákvæmlega hvaða æðar ég átti að skrifa en alltaf kom þetta helvítis nafn upp í hugann á mér og jafnóðum skrifaði ég það niður.... þó ég hafi strokað það út skrifaði ég það alltaf aftur. Þetta er búið að vera að pirra mig í allan dag. Meira en ég get lýst.

Hver segir svo að maður verði ekki bara hreint geðveikur af svona miklum lærdóm?

Ég tók all-nighter á þetta í nótt svaf ekkert fyrir prófið. Hef ekki beinlínis gert það áður en oft verið ansi nálægt því. Ég reyndi að leggja mig í smá stund en ég fór þá bara að svitna ennþá meira af stressi. Ákvað þá að ég gæti alveg eins eytt orkunni í það að reyna að læra e-ð eins og að rembast við að sofna með púlsinn í 160. Ég er alveg búin með allar neglur... þær eru komnar upp í kviku. Það er bara ekkert sældarlíf að vera námsmaður, ég get alveg kvittað fyrir það.


Konfekt

VIð stelpurnar héldum stórskemmtilegan jóladag á sunnudaginn. Hittumst allar og gerðum konfekt saman. Að gefinni reynslu var mætt snemma. Rétt rúmlega 10 um morguninn. Við vorum svo að alveg til tæplega 10 um kvöldið. Þá vorum við allar orðnar vel klyfjaðar af súkkulaði af öllum tegundum með mismunandi fyllingum og góðgæti. Ég hugsa að ég hafi búið til e-r 3-4 kíló af dýrindisfallegu og ljúffengu konfekti. Það var svo ótrúlega glansandi flott og fullkomið alveg hreint. Þar sem ég ætlaði að baka meira um kvöldið var ég klyfjuð af fleiri innkaupapokum og dóti þegar ég kom heim......

Svo að ég missti dallinn með allt fína og flotta súkkulaðið mitt hérna fyrir utan á bílastæðinu heima!!!

Súkkulaðið brotnaði og beyglaðist allt saman meira og minna. Ég varð svo brjáluð að ég öskraði geðveikt hátt og stappaði niður fætinum! Þá kemur e-r maður hlaupandi út úr blokkinni og hélt að ég hefði slasað mig e-ð svakalega víst ég öskraði svona....... en það var víst ekki. Bara aumingja molarnir mínir sem ég ætlaði að gefa öllum í jólagjöf.


Lyfjabruðl

Það er skemmtilegt að segja frá því að ég var búin að skrifa skemmtilegan pistil um óþarfa lyfjaát - sem  datt svo bara út. Helvíti leiðinlegt. Hef ekki lent í þessu áður. Hef þó ekki nennu í mér til að skrifa hann aftur

Mergur málsins : ekki taka verkjalyf, bólgueyðandi, pensillín, hormón og vítamín og slíkt að óþörfu.

Það er í óþökk líkamans og gerir ekkert annað en að trufla innra jafnvægi hans (homestasis) og upplifun á t.d. sársauka. Sársauki eru skilaboð líkamans um misþyrmingu og skemmdir. Það er eðlilegt og ef við deyfum þá tilfinningu þá erum við um leið að blekkja sjálf okkur um að ástandið sé í raun betra en það er.

Ástæðan fyrir því að ég skrifaði upphaflega þennan pistil er sú manngerð sem tekur bara þau lyf sem eru þeim næst og taka sénsinn á að það sé í lagi að borða þau. Mamma á þetta til - þekkir ekki nafnið á lyfinu en heldur að þetta eins og íbúfen - þá er það í raun kannski vökvalosandi eða e-ð álíka. Tekur bara sénsinn. - Gunni átti svipað móment áðan. Við ætluðum upp í skóla og læra massívt í kvöld. Taka þéttan læridag á þetta. Hann sér eitthverjar töflur í hanskahólfinu sem eru merktar koffínatín. Hann heldur eðlilega að þetta séu koffíntöflur. Spyr engan - bara borðar nokkrar - hugsar sér að nú verði sko tekið á því. Hann sýnir mér svo hylkið og segist hafa tekið nokkrar koffín töflur til að halda sér vel vakandi. Hann skildi svo ekkert í því að hann var e-ð svo þreyttur og slappur. Ég náttúrulega spring bara úr hlátri þegar hann sýnir mér þetta af því að ég átti þessar töflur og koffínatín eru sjóveikitöflur og valda syfju og sljóleika. - til að gera langa sögu styttri - þá liggur Gunni núna á e-m stólum hérna uppi í skóla, steinsofandi og hrjótandi og búinn að vera það í góða 2 tíma....... Sumir læra bara aldrei!


Stórir hugsuðir tala um stór verkefni, meðal menn tala um atburði, smáborgarar tala um aðra smáborgara - Fróðleikur dagsins úr Leiðarljósi.

Ég vaknaði ótrúlega þreytt í morgun. Skellti mér á tojarann, fór inn í eldhús og hitaði mér hafragraut og tók til föt sem ég ætlaði að fara í, byrjaði að klæða mig og taka saman skóladótið. Fór svo út að glugga og ætlaði að opna út af því það var svo þungt loft í herberginu - fannst e-ð hálf furðulegt að það var allt svo ótrúlega stillt úti og mikill friður. Lítið af bílum á ferðinni og enginn á gangi.

 

Upgötvaði svo að það var ekki skrítið.... klukkan var fjögur um nótt.

Ég held ég hafi vaknað við að dreyma að klukkan mín væri að hringja. Það hlýtur allavegna að vera af því e-ð hringdi.... hvort sem það var í draumi eða í veruleikanum. Mikið er nú samt gott á svona stundu að hugsa... jess.. ég get sofið í þrjá tíma í viðbót!Sleeping

(Dagurinn byrjaði reyndar ekkert betur hjá Gunna heldur. Hann hélt að hann ætti að flytja fyrirlestur uppi í KHÍ klukkan 14:30 .... hið rétta var að fyrirlesturinn átti að vera klukkan 10:30 um morguninn. Frekar vont að fatta svona hluti þegar klukkan er þegar orðin 13....    Shocking  )


Skíði: Ítalía, Austurríki eða Sviss??

Er einhver með skoðun á því á hvaða svæðum Ítalíu, Austurríki eða Sviss eru bestu skíðasvæðin? Planið er að fara í nokkra daga á skíði um árámótin. Hef ekki farið á skíði þar áður þannig að ég veit ekki alveg hvert ég á að plana að fara. Ef e-r veit um sæmilega ódýra gistingu væri það líka alveg þegið.

« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Anna Heiða Gunnarsdóttir
Hér er stuð, hér er fjör... hvað er um að vera?
Nóv. 2024
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband